Δεκαοκτώ και δώδεκα χρόνια αντίστοιχα συμπληρώνονται από τα δυο πολύνεκρα τροχαία σε Μαλιακό και Πετρόπορο με θύματα Φαρκαδόνιους μαθητές και πολίτες.
Για πολλούς η 27η Σεπτεμβρίου να αποτελεί μια απλή ημέρα σαν όλες τις υπόλοιπες του χρόνου. Για την περιοχή του δήμου Φαρκαδόνας και άλλων περιοχών των Τρικάλων έρχεται να φέρει πικρές μνήμες του παρελθόντος. Μια ημέρα που σε δυο ξεχωριστά έτη 2004 και 2010 αντίστοιχα σκόρπισε το πένθος σε πολλές οικογένειες παιδιών και νέων ανθρώπων. Ανθρώπων που το αίμα τους πότισε την άσφαλτο, σκορπίζοντας πένθος.Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2004, ώρα 09:50 το πρωί… Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010, ώρα 16:40 το απόγευμα. Ένα σχολείο οδεύει για την ημερήσια εκδρομή του στην Αθήνα… Μια οικογένεια φεύγει από τη Φαρκαδόνα για να πραγματοποιήσει τις αγορές της στα ανοιχτά καταστήματα της πόλης, τρεις εργάτες επιστρέφουν στα σπίτια τους από το μεροκάματο.Ο χάρος και στις δυο των περιπτώσεων ήταν αμείλικτος. Γύρισε την πλάτη στην παιδική αθωότητα, στα νιάτα, στα όνειρα, στις χαρές που ετοιμαζόταν να έρθουν τα επόμενα χρόνια.Έβγαλε το φονικό δρεπάνι του και θέριζε αδιακρίτως. Για Αρμαγεδδών μιλούσαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων εκείνης της εποχής. Έπαιρνε ζωές αλύπητα, βυθίζοντας στο πένθος οικογένειες, μάνες, πατεράδες, αδέλφια, φίλους και συγγενείς, μεγαλώνοντας τον Παράδεισο με αγγελικές μορφές, που χρόνια τώρα κρατούν συντροφιά με εκατομμύρια άλλων παιδικών και νεαρών ψυχών το Θεϊκό Βασίλειο.
πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο, το οποίο ανατρέπεται. 7 μαθητές: Μπουραζέλης Χρήστος, Λίτσιου Αικατερίνη, Καλύβα Στεφανία, Τέλλιος Κωνσταντίνος, Σαράφη Ευγενία, Οικονομούλας Απόστολος, και Καματσέλος Ιωάννης βρίσκουν ακαριαίο θάνατο και ένας ακρωτηριάζεται…
Η είδηση έπεφτε σαν βόμβα στην εκπαιδευτική κοινότητα, στα χαροκαμένα χωριά της Φαρκαδόνας, του Διασέλου, του Ζάρκου και του Γριζάνου. Οι εικόνες που διαδραματιζόταν στα 4 χωριά σπαρακτικές. Γονείς, αδέλφια, παππούδες γαντζωμένοι στα 7 λευκά φερέτρα των 15χρονων αγγελουδιών να σπαράσσουν για τον αδόκητο χαμό. Οι καμπάνες να χτυπούν πένθιμα ραγίζοντας τις πέτρες. Φίλοι και συμμαθητές, χωριανοί, να αποχαιρετούν τις 3 ντυμένες νυφούλες και τους 4 γαμπρούς για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας.
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
Ακριβώς 6 χρόνια μετά το δυστύχημα στον Μαλιακό, στις 27 Σεπτεμβρίου 2010, νέο τροχαίο συγκλονίζει τη Φαρκαδόνα. Επτά άνθρωποι βρήκαν το θάνατο και δύο τραυματίστηκαν σε τροχαίο δυστύχημα.
Μια οικογένεια με τα δυο παιδιά της ηλικίας μόλις ενός και τεσσάρων ετών ξεκληρίστηκε στο 17ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Τρικάλων – Λάρισας στη Φαρκαδόνα. Νεκροί ανασύρθηκαν κι άλλοι τρεις άνθρωποι, οι οποίοι επέβαιναν στο δεύτερο ΙΧ. Νεκροί ήταν ο 39χρονος Νικόλαος Νάτσινας καταγόμενος από την Φαρκαδόνα, τα δυο παιδιά του ενός έτους (1) Σωτήριος Νάτσινας και ο ηλικίας 4,5 ετών Ιωάννης Νάτσινας, επίσης μια συγγενής τους η 21χρονη Γερασιμίνα Γκεσούλη που επέβαινε στο αυτοκίνητο, ενώ η 32χρονη σύζυγος και μητέρα είχε τραυματιστεί ελαφρά.
Επίσης νεκροί ήταν και οι τρεις νέοι άνδρες ο 24χρονος Σπυρίδων Ζαμπούρας του Δημητρίου και της Γεωργίας, ο 40χρονος Ιωάννης Κόκκαλης του Θωμα και της Αρετής κάτοικος Φλαμουλίου Τρικάλων και ο 26χρονος Παναγιώτης Τσούκας του Χρήστου και της Σταυρούλας από τα Τρίκαλα που επέβαιναν στο άλλο ΙΧ.
Το αιματηρό τροχαίο σημειώθηκε στις 16:40 της Δευτέρας 27η Σεπτεμβρίου 2010.
Συγκεκριμένα ένα ΙΧ φορτηγό αυτοκίνητο που οδηγούσε 44χρονος Τρικαλινός και κατευθυνόταν από Τρίκαλα προς Λάρισα, συγκρούστηκε διαδοχικά με δύο ΙΧ επιβατικά αυτοκίνητα τα οποία κατευθύνονταν από Λάρισα προς Τρίκαλα.
Οι εικόνες που ακολούθησαν ήταν συνταρακτικές…
Ανατριχιάζουν οι ομοιότητες των ατυχημάτων
Στα δυο ατυχήματα για όσους τα έζησαν και δη δημοσιογράφοι έβρισκαν πολλές ομοιότητες. Κι όσο κι αν κανείς δεν θέλει να συνδυάσει τα μοιραία γεγονότα, οι συσχετισμοί είναι σχεδόν αναπόφευκτοι. Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου του 2004, 7 νεκροί, Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010, ισάριθμα θύματα, ο μεγαλύτερος αριθμός των οποίων, από την αιματοβαμμένη, προ ετών Φαρκαδόνα.
Ακόμη και οι καιρικές συνθήκες την ημέρα των κηδειών ίδιες. Συννεφιασμένος και μουντός σαν να δάκρυσαν Θεοί και Άγιοι, και το απόγευμα μετά τη τελευταία πράξη του δράματος. Ισχυρή νεροποντή.
Σαν να ήθελε να επαναληφθεί το δράμα. Ένα σημάδι, που δεν ήθελε κανείς να το πιστέψει.
